فناوری ما

الکتروریسی یک فرآیند تولید الیاف است که اعمال یک میدان الکتریکی قوی باعث کشش جت حاوی محلول پلیمری یا پلیمر ذوب شده می‌شود. قطر این جت‌ها معمولا در محدوده چند صد نانومتر است. هنگامی که یک میدان الکترواستاتیک خارجی به یک سیال هادی اعمال می‌شود، به عنوان مثال یک محلول ریسندگی، یک قطره مخروطی شکل که به آن مخروط تیلور گفته می‌شود، شکل می‌گیرد.


OT1


الکتروریسی تنها زمانی رخ می‌دهد که میدان الکترواستاتیک به قدری قوی باشد که بر تنش سطحی سیال غلبه کند. پس از اعمال میدان، قطره مایع ثبات خود را از دست می‌دهد و یک جت باریک از سطح قطره خارج می‌شود. این جت خارج شده بر اثر میدان الکترواستاتیکی که توسط منبع تغذیه بین جمع کننده و نازل برقرار شده است، روی جمع‌کننده مقابل خود قرار می‌گیرد. هنگامی که جت باریک به جمع کننده می‌رسد، یک شبکه در هم پیچیده از الیاف در مقیاس زیر میکرونی روی جمع کننده، جمع می‌شود.


OT2


الکتروریسی یک روش نسبتا همه کاره در خلق انواع گوناگونی از الیاف بسیار باریک است. نانوالیاف با خواص ویژه با آماده‌سازی مناسب محلول و پارامترهای فرآیند به راحتی قابل تولید است. با این حال، الکتروریسی عموما نرخ تولید نسبتا پایینی در مقایسه با دیگر روش‌های ریسیدن دارا است، چرا که محلول پلیمری در سرعتی پایین تزریق می‌شود و تنهای نیروی الکترواستاتیک جهت دستیابی به الیاف نانو استفاده می‌شود. جهت غلبه بر نواقص ذکر شده، روش الکتروریسی دمشی که سرعتی ۳ برابر بیشتر از روش رایج الکتروریسی دارد را معرفی می‌کنیم. ترکیب نیروی دمش هوا و نیروی الکترواستاتیک قابلیت غلبه بر تنش سطحی بالای محلول پلیمری را دارد بنابراین نرخ تبدیل محلول به نانوالیاف به شکل قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، تبخیر محلول توسط دمش هوا سرعت پیدا می‌کند که یکی از شرایط لازم برای تشکیل الیاف پیش از رسیدن جت محلول به جمع‌کننده است. بنابراین، بسیاری از پلیمرهای کاربردی که پیش از این قابلیت الکتروریسی نداشتند، در این روش جدید به راحتی الکتروریسی می‌شوند.
دستگاه الکتروریسی دمشی شرکت فناوران نانو مقیاس، که روش تولید آن نیز ثبت اختراع شده است، از نیروهای دمشی هوا و الکتریکی برای تولید نانوالیاف‌ گوناگون استفاده می‌کند. این دستگاه می‌تواند در مقیاس‌های آزمایشگاهی، نیمه صنعتی و صنعتی تولید شود.